Corazon Aquino was een Filipijnse politica en activiste. Ze werd geboren op 25 januari 1933 in Tarlac, op de Filipijnen, en overleed op 1 augustus 2009 aan de gevolgen van darmkanker.
Aquino was de weduwe van Benigno “Ninoy” Aquino Jr., een prominente oppositieleider die in 1983 werd vermoord door veiligheidstroepen van het autoritaire regime van Ferdinand Marcos. Na de dood van haar man werd Aquino een belangrijke oppositieleider en speelde ze een sleutelrol bij het leiden van de beweging voor democratie en vrijheid in de Filipijnen.
In 1986 werd Marcos door massaprotesten gedwongen af te treden en werd Aquino verkozen tot president van de Filipijnen, waarmee ze de eerste vrouwelijke president van het land werd. Haar presidentschap werd gekenmerkt door een sterke focus op democratie en mensenrechten, en ze voerde hervormingen door om de macht van de autoritaire elite te breken en de democratie in de Filipijnen te versterken.
Na haar presidentschap bleef Aquino actief in de politiek en werd ze een belangrijke figuur in de internationale democratiseringsbeweging. Ze ontving talloze prijzen en onderscheidingen voor haar inzet voor democratie en mensenrechten, waaronder de Ramon Magsaysay Award, een prestigieuze onderscheiding voor dienstverlening aan de samenleving in Azië. Aquino wordt beschouwd als een nationale heldin in de Filipijnen en haar leven en werk hebben een diepgaande invloed gehad op de geschiedenis van het land.
Economie
Door aanhangers van Marcos wordt geroepen dat Corazon Aquino verantwoordelijk zou zijn voor de slechte economische omstandigheden van het land. Aquino erfde feitelijk een economie die failliet was en onder de schulden zat als gevolg van twintig jaar wanbeheer onder het Marcos-regime. Aquino richtte zich op het revitaliseren en verjongen van de slechte economie. Ze deed gedurfde stappen om de verschillende monopolies van president Ferdinand Marcos tijdens zijn machtsbehoud te ontmantelen.
Er waren verschillende families die onder het regime van Ferdinand Marcos rijk zijn geworden, buiten de familie Marcos zelf. Andere families die rijk werden onder het regime van Marcos waren onder meer de Cojuangco-familie, die een belangrijke rol speelde in de suikerindustrie en de politiek van de Filipijnen, en de Lopez-familie, die een media-imperium had opgebouwd en invloed had in de energie- en infrastructuursector.
De rijkdom van deze families was vaak het gevolg van nauwe banden met het regime van Marcos en het profiteren van corruptie en machtsmisbruik. Na de val van Marcos in 1986 werden veel van hun activa in beslag genomen door de regering en werd er onderzoek gedaan naar hun mogelijke betrokkenheid bij corruptie en schendingen van de mensenrechten.
Dit bericht is voor het laatst bijgewerkt op 20 maart 2023
