Ga je bijvoorbeeld op een cruise op de Middellandse zee heb je grote kans dat je meerdere Filipijnse medewerkers in de bediening aantreft. Ook kan het voorkomen dat je in een ziekenhuis verzorgt wordt door Filipijnse verpleegkundigen.
Dit zijn Filipijnse overzeese werknemers (Filipino Overseas Workers of OFWs). Deze vinden hun oorsprong in de economische malaise die de Filipijnen in de jaren zeventig en tachtig doormaakten tijdens de dictatuur van Ferdinand Marcos.
Ferdinand Marcos voerde een economisch beleid dat sterk gericht was op de ontwikkeling van de infrastructuur en de industriële sector. Marcos nam bijvoorbeeld enorme leningen op om zijn projecten te financieren, waarvan een gedeelte terecht kwam in de handen van de familie Marcos en vrienden. Dit leidde tot een enorme buitenlandse schuld, tijdens zijn bewind steeg dit van een 600 miljoen US-dollar in het begin naar z’n 28 miljard US-dollar bij einde van zijn heerschappij. Bovendien was er onder Marcos een groot gebrek aan transparantie en verantwoording in de overheidsfinanciën, wat heeft bijgedragen aan de economische neergang van het land in de jaren ’80.
Er was dus hoge werkloosheid, dalende lonen en stijgende prijzen en een tekort aan kansen voor Filipijnse werknemers. Veel mensen zochten daarom werk in het buitenland om hun gezin te onderhouden en de economie van het land te ondersteunen. Dit leidde tot een massale uittocht van Filipijnse arbeiders naar het buitenland. De OFW’s droegen aanzienlijk bij aan de economie van de Filipijnen door het sturen van geld naar huis (remittances) en balikbayan boxes.
De overheid van de Filipijnen begon de export van arbeid te promoten en te faciliteren als een manier om de economische situatie van het land te verbeteren. Dit leidde tot de oprichting van de Philippine Overseas Employment Administration (POEA) in 1982, die verantwoordelijk is voor de regulering van de Filipijnse arbeidsmarkt in het buitenland. Sindsdien is het aantal Filipijnse OFWs gestaag gegroeid (in 2020 circa 2,2 miljoen) en zijn ze een belangrijke economische en sociale factor geworden in de Filipijnen en in de landen waar ze werken.
Doordat het Engels in de Filipijnen een tweede officiële taal is, spreken veel Filipino’s al Engels en is het voor hun al makkelijker in andere landen te werken. Enkele van de veelvoorkomende functies zijn huishoudelijke hulp, bouwvakker, fabrieksarbeider, verpleegkundige, hotelmedewerker, restaurantmedewerker, chauffeur en zeeman. Ze werken ook in andere sectoren zoals de gezondheidszorg, technologie, engineering, onderwijs, enz.
De meeste Filipijnse Overseas Workers werken momenteel in Saoedi-Arabië (circa 630.000), gevolgd door de Verenigde Arabische Emiraten (circa 618.000), Singapore, Hong Kong, en Taiwan. Andere populaire bestemmingen zijn Qatar, Koeweit, Bahrein, Maleisië, en Zuid-Korea.
Dit bericht is voor het laatst bijgewerkt op 30 maart 2023
